Lexus IS-F jest jak ognista brunetka z wyższych sfer. Elegancki, niezwykle ładny i skory do szaleństw. Problem w tym, że nie każdy może go mieć.
Japończycy długo czekali ze stworzeniem samochodu, który mógłby konkurować z takimi gwiazdami jak Mercedes C AMG, czy BMW M3. Najpierw postanowili stworzyć usportowioną limuzynę, czyli model GS. Kiedy zaś zaczął on być porównywany z BMW serii 5, przystąpili do tworzenia sportowego ekstremum zaklętego w 4,66 metrowe auto klasy Premium.
Bazą do przeróbki był cieszący się dużym wzięciem, seryjny IS. Ponieważ to auto w zasadzie kompletne, któremu ostry tuning optyczny mógłby tylko zaszkodzić, zdecydowano się na postawienie go na 19 calowych felgach i lekki makijaż stylistyczny. Wewnątrz pozostawiono szlachetną skórę, nawigację z DVD, elektronicznie sterowanie dosłownie wszystkiego i obszerne fotele. Słowem - nadal jest to auto, którym bez obciachu, prosto z niemieckiej autostrady możemy zaparkować pod operą albo filharmonią.
To co najważniejsze kryje się pod wyobloną maską. Aksamitnym pomrukiem wita nas tutaj pięciolitrowa, 423 konna elektrownia, sprzężona z ośmiobiegowym hiperautomatem. Napęd przekazywany jest oczywiście na tylne koła.
Jak każda rasowa kobieta, tak i IS-F, ma dwa oblicza. W mieście bywa nieco uciążliwy. Siedzenie dokładnie informuje właściciela o ilości dziur na polskich drogach. Ten zaś kręci świetnie leżącą w dłoniach, kierownicą, robiąc slalom pomiędzy studzienkami. Na osłodę pozostają mu jedynie zazdrosne spojrzenia innych użytkowników dróg, nie mogących oderwać wzroku od seksownego tyłu z czterema zadziornie sterczącymi końcówkami rur wydechowych.
To wszystko zmienia się wraz z minięciem tabliczki "koniec terenu zabudowanego".
Aksamitny pomruk zamienia się w basowy ryk. Obszerne fotele otulają kierowcę, zapobiegając przesuwaniu się na boki. Układ kierowniczy usztywnia się, z niezwykłą precyzją wybierając zakręty. Tylny napęd i sportowo zestrojone zawieszenie pozwalają dodatkowo z gracją nadrzucać tylną częścią nadwozia. To dzięki dobrze zestrojonemu ESP, które pozwala kierowcy na odrobinę szaleństwa. 4,8 sekundy i już mamy setkę. Potem - do 200, jakby nieco bardziej leniwie, choć sterowana zmianami przełożeń wskazówka obrotomierza rytmicznie opada, aby błyskawicznie wspiąć się w górę. Co ciekawe, od 200 km/h, mimo że to już prawie finisz, Lexus znowu nabiera wigoru i ciągnie do przodu, aż po kres możliwości, czyli 270 km/h.
Panowie - długo by jeszcze można było pisać. O jakości skóry, skuteczności wielkich hamulców Brembo. Doświetlaniu zakrętów. Tak naprawdę to wszystko nie jest ważne. IS-F jest jak materiał na idealną towarzyszkę życia. Sprawdza się w każdej postaci. Tylko czemu trzeba wyciągnąć z kieszeni ponad 200 tysięcy złotych, aby go mieć?
Dlaczego "F"
Mercedes ma AMG, BMW M, a Japończycy "F". Ta literka to nie przypadek. Symbol F odnosi się do miejsca narodzin Lexusa IS F, toru wyścigowego Fuji Speedway wraz z centrum technicznym Higashi Fuji Technical Centre, zlokalizowanych u podnóża góry Fuji. Powstały w roku 1963 jako miejsce rozgrywania wyścigów samochodów formuły NASCAR tor gościł dwie pierwsze edycje Grand Prix Formuły 1, w 1976 i 1977 roku, zanim na skutek zmian wymogów bezpieczeństwa stał się areną wyścigów krajowych.
W roku 2000 większościowym udziałowcem toru stała się Toyota, która przystosowała go do pełnienia roli toru testowego i równocześnie w pełni funkcjonującego ośrodka wyścigów samochodowych. W roku 2003 tor został zamknięty i poddany całkowitej przebudowie według planów autora projektu toru dla wyścigów Grand Prix Niemiec, architekta Hermana Tilke. Ponownie otwarto go w roku 2005. Obecnie, w pełni przystosowany do międzynarodowych standardów, od roku 2007 ponownie przejął rozgrywki Grand Prix Japonii.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy